Πράκτορες της ΕΥΠ στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας

(του Σπύρου Τρίψα)
Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;» είχε διερωτηθεί το 1963 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με αφορμή τη δολοφονία Λαμπράκη και το παρασκήνιο πίσω απ’ αυτή, σε μια εποχή κατά την οποία το παρακράτος «ζούσε και βασίλευε». Μισό αιώνα μετά, στο τέλος της Μεταπολίτευσης, το ερώτημα παραμένει επίκαιρο, αφού τα πλοκάμια του παρακρατικού μηχανισμού έχουν παρεισφρήσει σε νευραλγικές δημόσιες υπηρεσίες και με πρόσχημα την εθνική ασφάλεια και την κοινωνική ευταξία έχουν αλώσει το κράτος. Τα «Επίκαιρα», μετά τις παράνομες παρακολουθήσεις και τις επιχειρήσεις προβοκάτσιας έμπνευσης ΕΥΠ, προχωρούν σε μια ακόμα αποκάλυψη, που θα προκαλέσει συζητήσεις:...

Ένα απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ, με ημερομηνία 8 Οκτωβρίου 2010, που αφορά σε report κινητοποιήσεων πολιτών της προηγούμενης ημέρας στο Ηράκλειο Κρήτης από άνδρες της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, οι οποίοι «συμμετείχαν» στις διαδηλώσεις. Μια ακόμα επιβεβαίωση όλων όσοι ισχυρίζονται ότι στις μαζικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών εμφιλοχωρούν και επιδίδονται σε ακραίες πράξεις παρακρατικοί με άνωθεν εντολές, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες και να επικαλύψουν το βασικό μήνυμα των εκδηλώσεων αγανάκτησης.
Έχει καταστεί πάγια αρχή των υπηρεσιών ασφαλείας, ιδίως εκείνων που δρουν με τρόπο λιγότερο... θεατό απ’ ό,τι οι περισσότερες, να ξεπερνούν τα συνταγματικά όρια νομιμότητας πέραν οποιουδήποτε ελέγχου τόσο από τις πολιτικές ηγεσίες τους όσο και από τους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Τα δύο τελευταία χρόνια, με την ανοχή ή και την παρότρυνση της προηγούμενης κυβέρνησης, η έκνομη δραστηριότητα των στελεχών των υπηρεσιών αυτών ξεπέρασε κάθε όριο, όπως μαρτυρά και η εκτόξευση των μυστικών κονδυλίων της ΕΥΠ από τα 4,5 εκατ. ευρώ το 2009 στα 8,3 εκατ. ευρώ το 2010. Τηλεφωνικές υποκλοπές, παρακολουθήσεις, κρυφές προσαγωγές, προβοκάτσιες και άλλες μέθοδοι, που παραπέμπουν σε εποχές... αλήστου μνήμης, συνθέτουν το καθεστώς τρομοκράτησης των πολιτών. Των πολιτών που, υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης και των αντιλαϊκών μέτρων που εφαρμόστηκαν, βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν κι έγιναν θύματα αστυνομικής βίας αλλά και θεατές στημένων επεισοδίων από κατευθυνόμενους «τρομοκράτες». Το απόρρητο έγγραφο εσωτερικής διακίνησης της ΕΥΠ που φέρνουν σήμερα στο φως της δημοσιότητας τα «Επίκαιρα» επιβεβαιώνει όλους εκείνους που μιλούν για «κουκουλοφόρους πράκτορες» αλλά και για την αναλογία, με διάθεση χιούμορ, «ενός ΚΥΠατζή ανά διαδηλωτή»...
Πλήρης αναφορά από την ΕΥΠ
Στις 7 Οκτωβρίου του 2010 η ΑΔΕΔΥ είχε προκηρύξει πανελλαδική απεργία, με αφορμή το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και τα οικονομικά μέτρα των τελευταίων μηνών, που ακολούθησαν την υπογραφή του Μνημονίου. Χρονικά, η συγκεκριμένη κινητοποίηση βρίσκεται περίπου στο μέσο των εκδηλώσεων της οργής των πολιτών, από την ημέρα που υπεγράφησαν το Μνημόνιο και η πρώτη δανειακή σύμβαση μέχρι την υπογραφή του Μεσοπρόθεσμου και των νέων επαχθών μέτρων κατά εργαζομένων και συνταξιούχων. Έχοντας πλέον αντιληφθεί το μέγεθος της αντίδρασης των πολιτών αλλά και γνωρίζοντας το τι θα επακολουθήσει, οι διωκτικές Αρχές, υπό το μανδύα της διατήρησης της τάξης, σπέρνουν «γιαλαντζί διαδηλωτές» ή, σε χειρότερες περιπτώσεις, «γιαλαντζί αντιεξουσιαστές» σε κάθε πορεία, συλλαλητήριο ή εκδήλωση διαμαρτυρίας μικρής ή μεγάλης έκτασης.
Το έγγραφο που συνέταξαν άνδρες της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών για την περιορισμένης έκτασης εκδήλωση διαμαρτυρίας στο Ηράκλειο της Κρήτης είναι ενδεικτικό του πώς δρουν οι μηχανισμοί στις παρυφές της υπηρεσίας. Οι πράκτορες της ΕΥΠ περιγράφουν αναλυτικά το πώς και από ποιους οργανώθηκαν οι δύο συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και, κυ ρίως, τη σύνθεση των συμμετεχόντων σε αυτές. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι «την 7/10/2010 πραγματοποιήθηκαν στο Ηράκλειο δύο (2) συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης.
»α) Η πρώτη πραγματοποιήθηκε τη 10.00' ώρα στην Πλατεία Ελευθερίας από το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, με τη συμμετοχή περίπου εκατόν πενήντα (150) ατόμων, εκ των οποίων τα είκοσι (20) προέρχονταν από τον αναρχικό - αντιεξουσια στικό χώρο. Την 11.00' ώρα, οι συγκεντρωθέντες πραγματοποίησαν πορεία στις κεντρικές οδούς της πόλης και τη 12.00' ώρα κατέληξαν εκ νέου στην Πλατεία Ελευθερίας, οπότε και αποχώρησαν, χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα.
»β) Η δεύτερη πραγματοποιήθηκε την 11.30' ώρα από μέλη του ΠΑΜΕ στην Πλατεία Ελ. Βενιζέλου (Λιοντάρια), με τη συμμετοχή περίπου εξήντα (60) ατόμων. Στη συνέχεια, πραγματοποίησαν πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, καταλήγοντας τη 12.30' ώρα στην Πλατεία Ελευθερίας, απ’ όπου και αποχώρησαν χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα».
Περιττό να σημειωθεί ότι το ίδιο σκηνικό παρακολούθησης «εκ των έσω» είχε στηθεί και συνεχίζει να στήνεται σε κάθε εκδήλωση διαμαρτυρίας σε όλες τις πόλεις της χώρας. Υπενθυμίζεται ότι λίγες ημέρες πριν από το συγκεκριμένο περιστατικό, στον πρώτο ανασχηματισμό της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο Χρήστος Παπουτσής διαδεχόταν τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στην ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Η ΕΥΠ, που υπαγόταν στο υπουργείο Εσωτερικών, με απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου, τέθηκε υπό την εποπτεία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, στο πλαίσιο της ενοποίησης όλων των υπηρεσιών που ασχολούνται με την ασφάλεια της χώρας.
Αιματηρή προβοκάτσια;
Η δράση, βέβαια, των υπαλλήλων της ΕΥΠ αλλά και των άλλων υπηρεσιών ασφαλείας, όπως της Αντιτρομοκρατικής και της Ασφάλειας, δεν περιορίζεται στην παρακολούθηση και στην ενδελεχή καταγραφή των τεκταινόμενων σε μια συγκέντρωση. Δεκάδες περιστατικά προβοκάτσιας έχουν καταγγελθεί, κυρίως από το ΚΚΕ, ενώ η ίδια η γενική γραμματέας του κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα, έχει μιλήσει για «προβοκάτορες αστυνομικούς».
Στη σειρά των γεγονότων, της 7ης Οκτωβρίου 2010 είχαν προηγηθεί τα μεγάλα συλλαλητήρια της άνοιξης και η τραγωδία της 5ης Μαΐου, όταν, κατά τη διάρκεια επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας, τρεις υπάλληλοι της Marfin Bank απανθρακώθηκαν στο κατάστημα της οδού Σταδίου, μετά τη ρίψη βόμβας μολότοφ στην είσοδό του. Η τραγωδία στάθηκε αφορμή για να ανοίξει μεγάλη συζήτηση αλλά και να «ανάψουν» πολιτικές κόντρες γύρω από το ποιοι κρύβονται πίσω από τις κουκούλες που καταστρέφουν και δολοφονούν.
Σε αυτό το περιβάλλον αναπτύχθηκε ένα σενάριο που ήθελε την εκπόνηση οργανωμένου σχεδίου επίθεσης στις τράπεζες του κέντρου από παρακρατικούς «εγκεφάλους». Την υπόθεση «σήκωσε» το ΚΚΕ τόσο στο πλαίσιο της Βουλής όσο και μέσω Ριζοσπάστη. Στο φύλλο της 9ης Μαΐου 2010, η εφημερίδα κατέθετε, υπό τη μορφή ερωτημάτων, πληροφορίες για τη δράση των προβοκατόρων την ημέρα των επεισοδίων. «Πρώτον, αληθεύει ότι από δύο κλούβες των ΜΑΤ, που βρίσκονταν στην οδό Πανεπιστημίου, στο ύψος του βιβλιοπωλείου “Παπασωτηρίου”, βγήκαν νεαροί με πολιτικά και αμφίεση παρόμοια μ’ εκείνη όσων προκαλούν επεισόδια; Αληθεύει ότι κινήθηκαν στην Πανεπιστημίου, στην Πεσμαζόγλου και στη Σταδίου και το “έπαιζαν” διαδηλωτές; Και, δεύτερον: Αληθεύει ότι άλλη μια τέτοια ομάδα βγήκε από κλούβα των ΜΑΤ, που βρισκόταν στη συμβολή των οδών Αμαλίας και Θεμιστοκλέους, και κινήθηκε, μέσω Θεμιστοκλέους, προς Πανεπιστημίου; Αληθεύει ότι κι αυτοί κινούνταν ως διαδηλωτές σε διάφορα σημεία της πόλης, με άγριες διαθέσεις, και ήταν ανάμεσα σε αυτούς που πέταξαν τις μολότοφ στη Marfin;». 
(Επίκαιρα)